De toren en de toren Paracintolo Mora: Piazza Vittorio Emanuele II
Torre del Giglio: Via XX Settembre

De muren waren om te verschijnen met grote statigheid Bientina voor hun verheffing en de hoge defensieve capaciteit van de grote kloof onder die omgeven zijn. Er waren vier wegen die leiden naar het versterkte dorp, ongeveer overeenkomend met de vier kardinale punten.
De toren op de westelijke hoek van het plein nu vernoemd naar Vittorio Emanuele II, werd de toren van Paracintolo, de muren in een rechte lijn naar het zuid-oosten werden ook begrensd door een toren genaamd La Mora, en bleef, na het passeren van de pauze op de straten van de stad (gemaakt om meer lucht te laten circuleren tijdens de uitbraak in 1820), langs de zuid-oostelijke richting naar de vijfhoekige toren genaamd de Giglio. Onder deze toren was een groot goed gelegen, heel diep.
De muur wordt dan het tekenen van een rechte hoek op het hoofd naar een andere toren, nu erkend als de oudste toren van het fort te maken. Vanaf hier, de muren kwam terug naar het westen, de toren van Paracintolo, het sluiten van de hele cirkel, maar het is zeer waarschijnlijk dat er nog andere torens in de afbakening van de gordijnen in tussen.